24 oktober 2015 17:40

momenteel lig ik even in bed muziek te luisteren en alvast een stukje van mijn blog te schrijven zodat ik morgen of vanavond (ligt aan internet sterkte) het snel online kan zetten. Ook schrijf ik nu iets omdat er niet veel anders te doen is. Zwemmen, ergens iets gaan drinken of naar andere vrijwilligers is geen optie door die verkiezingen. En me mobiel is bijna op en aangezien de elektriciteit het nog niet doet kan ik nog niet opladen.

gister avond zijn we al om half 10 gaan slapen omdat we allemaal vrij moe waren. We hadden afgesproken om vandaag lekker uit te slapen. Jammer genoeg zit het ritme van afgelopen 5 dagen er al erg in bij mij dus kwam ik niet verder tot half 8! na een half uur muziek te hebben geluisterd ben ik om 8 uur maar gaan omkleden en ontbijten. Gelukkig was ik niet de enige die niet kon uitslapen maar waren Mila en Arienne ookal vroeg op. Na het ontbijt kwamen er wat kinderen van het living water weeshuis (dat hier 5 minuten vandaan is) met emmers zaden aan. Deze kwamen van het land af en hebben we hier in de tuin met water en zeef goed schoon gemaakt en daarna uitgelegd op een groot zeil in de zon zodat ze drogen. Deze zaden worden gebruikt voor het maken van pap voor de kleinere kinderen in het weeshuis. Wij hebben hier mee geholpen en zo waren we om 11 uur al klaar. Hierna ben ik met Mila buiten onze kleding gaan wassen. Hiervoor gebruikte we grote emmers met water een zeepsop. Jammer genoeg ben ik nog net niet zo goed in schoonmaken van sokken als onze wasmachine en zijn mijn witte sokken nog steeds vies aan de onderkant. oftewel de wasmachine wordt al gemist. Omdat we in de zon zaten en ik niet zo door had dat het zo snel zou kunnen gaan ben ik vandaag al vrij erg verbrand op me rug en me schouders.

na een lunch van pasta me kaas en wat groenten had ik voor het eerst ineens vrij goed internet dus kon ik facetimen en bellen met me ouders en anderen. Ookal was dit van erg korte duur, vond het wel even fijn ook omdat ik vanochtend nog steeds kut voelde. (ondanks alle lieve berichtjes van thuis! <3 <3) maar dit is vooral als ik niks te doen heb, zoals nu weer dan verlang ik meer naar huis en alles omdat ik ook weinig anders heb en omdat we dus niet de stad in kunnen. (Zie vorige blog voor uitleg) en door de weeks In avonden ben je om 6 uur thuis en moet je echt iets gaan doen in de avond anders ga je je vervelen en dat zijn dan de momenten dat je aan thuis gaat denken en verlangt naar avondjes thuis.

Rond half 3 zijn we met een tijdschriftje op ons handdoekje in het gras gaan liggen. Dit keer wel ingesmeerd! Het is hier namelijk heel lekker weer (28 graden en volle zon!) toen voelde ik me al beter! Alleen is het missen van thuis nog erg vers en wennen, even zo gezegd.

Wat net, nog niet zo lang geleden wel erg schrikken was maar wat wel echt de realiteit is van hier, is dat het kleine meisje rond de 4 jaar door haar moeder met een stok werd geslagen terwijl wij lekker buiten lagen. Het was vrij akelig want je hoorde dr huilen en tegelijk hoorde je de slagen van de stok. Waar wij allemaal erg schrokken kwam dr 6 jarige neefje (die hier ook woont) lachend aan rennen met de boodschap dat z'n nichtje niet zo lief is geweest. Hij vertelde lachend alsof het de gewoonste zaak van de wereld was dat zijn nichtje namelijk werd geslagen met een stok en dat dit niet de eerste keer is vandaag. Hoe erg dit ook schrikken is, het gebeurd wel eens vaker in landen zoals Tanzania en je moet hun cultuur op een of andere manier dan toch proberen te 'respecteren'. Ik wil dit ook doen en heb ook geleerd via een voorbereidingsdag dat je er vooral niet op tegen in moet gaan en niet mee moet bemoeien maar dan kan het nog wel schrikken zijn. Nu loopt ze trouwens wel weer vrolijk rond in huis alsof dit allemaal niet net is gebeurd.

Ik kwam er trouwens achter dat we een stok kaarten hebben en aangezien we toch thuis zitten denk ik dat ik er toch echt aan moet geloven dat het een avondje kaarten wordt. (ik haat kaarten!)