woensdag 28 Oktober 19:35

Na een week lang bijna dagelijks een blog te hebben gepost is het nu alweer 5 dagen geleden dat ik wat erop heb gezet. Dus bij deze sorry maar het is ook niet dat er zoveel is gebeurd de afgelopen dagen.

We zijn net klaar met eten en zitten met ze alle (Ik, Mila, Arienne en David) aan tafel te praten over zoveel verschillen tussen onze cultuur en van de mensen hier. Wat leuke verschillen zijn bijvoorbeeld:

verjaardagen. Wij vieren het, krijgen cadeaus en geven feestjes maar het enige wat je hier krijgt is ijskoud water over je heen gegooid.

Of dat het zitten met je benen over elkaar heen in Nederland juist vrouwelijk en beschaafd is maar hier is dat dus super onbeschoft en respectloos naar anderen toe. Of dat wij Nederlanders heel vaak zeggen wat we niet goed doen of verkeerd doen, en hier is dat dus totaal niet het geval. mensen van hier zullen niet zeggen wat je fout zou doen en zullen je gewoon verkeerd door laten gaan. (Zo weet je dus nooit of je het goed doet)

nog iets, tattoos zijn in Nederland heel normaal, hier zijn mensen er niet zo fan van en ga je zelfs naar de hel Mila heeft 2 tattoos en wordt er dagelijks hier ook mee geconfronteerd door de kinderen dat ze naar de hel gaat.

Het aller mooiste cultuurverschil is dat mensen hier heel positief in het leven staan, ze hebben zo weinig zorgen ze zijn alleen maar bezig met leven en zijn altijd vrolijk. Ze nemen ook overal goed de tijd voor waardoor het allemaal net iets slomer gaat. Wat ze dus ook veel zeggen hier tegen ons is 'Hakuna Matata' ook wel 'heb geen zorgen, geniet en pluk de dag'. wat minder fijn eraan is dan wel dat wanneer we om 9 uur afspreken om te gaan, David om 10 uur aan komt lopen en nog moet ontbijten ook. Achteraf is het alleen maar grappig en kan ik wel overweg met deze cultuur. Ik zou willen dat iedereen een kijkje kon nemen in het leven hier. Ik zit er pas anderhalve week maar heb nu al geleerd dat ik zoveel geluk heb met wat ik thuis heb maar dat het eigenlijk niet zoveel waarde voor mij mag hebben terwijl ik er zooovel waarde aan hecht. De kinderen hier hebben geen ouders (Velen zijn overleden aan AIDS of hebben het kind afgestoten (te duur)), ze hebben geen elektriciteit, ze hebben alleen elkaar, een bed, wat kleding en wat vrijwilligers die ze eten geven maar voor de rest moeten ze zichzelf vermaken en verzorgen. En toch ondanks alles zeggen ze allemaal dat ze gelukkig zijn, Ze lachen ALTIJD! Ze staan open voor iedereen en alles en zijn zooo zorgzaam voor elkaar. Wanneer een albinotje geen hoed op heeft in de zon bieden er meteen 4 kinderen een hoed aan. Wanneer een kleintje huilt komt iedereen dr knuffelen en troosten. Het is zoooo mooi, het is bijna te gek dat je een voorbeeld kan nemen aan kindjes van 5 jaar!

Nu terug naar wat ik gedaan heb de afgelopen dagen.

Wat ik al eerder vertelde is dat we door de verkiezingen niet de stad in mochten van vrijdag tot woensdag. Dus dit weekend maar wat spelletjes gespeeld en een boek gelezen. Maandag ochtend vertelde David dat we mee konden naar een ander gedeelte van het project, De yakini school/weeshuis dat een half uurtje rijden is. Dus wij kwamen na een half uur rijden daar aan en zouden met de kinderen die er nog waren van het weeshuis (Omdat er geen school is vanwege de verkiezingen zaten de andere kinderen thuis) wat spelletjes doen en een film kijken. Maar na 5 minuten daar mochten we alweer de auto instappen terug naar huis. Emma was namelijk die ochtend bij ons huis langsgekomen en zag dat wij er niet waren. Hierna belde ze David op dat we terug naar huis moesten komen omdat ze wilde dat we echt niet weg zouden gaan van huis voordat áls er wat zou gebeuren wij allemaal aan dezelfde kant van de stad zouden zijn en allemaal samen. Dus hierdoor hebben wij òòk maandag de hele dag thuis gezeten. Ook kwam Emma ons vertellen dat we nog een dagje langer thuis moeten blijven omdat de uitslag van de verkiezingen een dag is vertraagd. Oftewel ook morgen nog een dagje thuis en bij het weeshuis maar nog niet de stad in. Gelukkig is het living water centrum hier 2 minuten vandaan lopen en mochten we daar wel zijn. Dus hebben we gister en vandaag daar onze dagen doorgebracht en tussen de middag even thuis gegeten.

Vandaag hebben we veel gedanst met de kinderen en heb ik dansles gekregen van ze. Hèèl voorschut dat jongètjes van 5 jaar jou moeten leren bewegen met je heupen. Zo goed als hun word ik alleen nooit want wat kunnen die kinderen dansen! Het is om jaloers op te worden.

Vrijdag zijn we van plan naar de Hotwater springs (supermooi warmwater meertje midden in de natuur) te gaan met nog 2 Nederlandse vrijwilligers alleen is het nog wel de vraag of dit plan door gaat. Volgens David kan het namelijk zijn dat ze de uitslag nog een dag uitstellen tot vrijdag of kan het zijn dat als morgen de uitslag is het vrijdag onrustig kan zijn. De Hotwater springs zijn dan wel niet in de stad maar we moeten er via de hoofdweg heen en ook die zou dan áls het onrustig is in de stad ook onrustig kunnen zijn en dan ben je nog verder van huis. De kans is groot dat dit niet door zal gaan want volgens David zijn er in Zanzibar en Dar es salaam al wat problemen opgetreden door de verkiezingen en kan het zomaar zijn dat we daarom ook vrijdag nog niet weg mogen. Voor hoelang we dus nog 'opgesloten' zitten hier weet ik zelf niet. Ik hoop dat we vrijdag er eindelijk even tussenuit kunnen! xxx