Karma

22 oktober 2015, 16:40

Om met iets negatiefs te beginnen en wat positiefs te eindigen zal ik eerlijk zijn dat ik me wel even kut voel. Ik zit er nog maar net en ik moet natuurlijk mijn plekje nog vinden en daar zal het ook allemaal aan liggen. Maar op het moment zelf zou ik niet goed weten hoe ik het 12 weken vol zal houden hier. Maar hoop en denk dat dit over een week al weer een beetje weg is aangezien ik er dan langer zit.

gister ochtend ben ik samen met David naar een ander gedeelte geweest van zijn project. hiervoor moesten we 35 minuten rijden. Het ging om een school met meer dan 500 kinderen en een weeshuis met 230 kinderen. Eenmaal daar zag het er een stuk mooier en groter uit dan Het living Water centrum waar ik dinsdag was geweest. Ik werd voorgesteld aan de Directeur van de school en hij leidde mij rond op het terrein. Na een rondleiding op het speelveld, de keuken, het weeshuis en de washokken gingen we de klassen rond. Bij alle 9 klassen waar ik binnen kwam stonden de leerlingen meteen op en riepen allen in koor "goodmorning teacher, how are you?" pas wanneer de directeur zei dat ze weer mochten gaan zitten gingen ze zitten. Ik werd in alle klaslokalen voorgesteld en er werd bij gezegd dat ik de komende 7 weken hier op school zal helpen. Hiervan schrok ik wel even aangezien ik meer dacht dat het een rondleiding was om te kijken hoe het er aan toe ging op deze school. Ik ging er namelijk vanuit dat ik op het living water project zou gaan werken dat 5 minuten lopen is van huis en waar je gewoon van 1 tot 3 in de middag vrij hebt. in plaats van 35 minuten rijden en dagen van 8 tot 5 hebben. Nu een dag later is het voor mij nog steeds onduidelijk wat en waar ik nou precies zal gaan moeten werken aangezien ik vanmorgen eigenlijk met David naar de school zou gaan maar ik uiteindelijk toch naar het centrum (Het living water weeshuis/school) ben geweest tot 1 uur. Ik heb daar Engelse les gegeven aan kinderen rond de 6 jaar. (kinderen leren hier al hun eerste jaar op school meteen engels waardoor veel kinderen van 4 jaar al goed engels kunnen.)

hierna hebben we thuis geluncht (hele lekkere sandwich) en zijn we met David mee naar de stad gegaan om water, schriften en andere dingen te kopen. Nu ben ik al even thuis met Arienne en Mila. Mila is het meisje die ik op het vliegveld ontmoetten en waarmee ik al eerder heb geluncht hier. Zij zal tot zondag hier slapen omdat zij namelijk alleen zit op een project en we dit vrijdag en zondag niet de stad in mogen. (doordat er verkiezingen zijn zondag is het niet zo veilig in Arusha)

Omdat er al eventjes stroom is vandaag (net een half uur!) hebben we net voor de 2e keer warm gedoucht! neeeee.. net wanneer ik dit typ valt de stroom eruit!! karma is ook hier aanwezig dus. maarja, om half 8 haalt een taxi ons op en brengt ons dan naar vida vida waar wij met Emma, sos en wat vrijwilligers hebben afgesproken. we gaan daar eten en blijven dan iets drinken aangezien het een tanzaniaanse club is zoiets. Ben benieuwd en wil het dus wel even meemaken.

Morgen zal ik weer op het centrum zijn. Elke vrijdag ochtend is het sportochtend dus dan zullen wij met de kinderen naar een groot veld gaan waar we sportspelletjes zullen doen.

Iets wat hier best raar is dat mensen zooo erg in god geloven dat ze echt denken da alles zijn wil is. Veel mensen vragen hier of ik geloof ik heb een keer gezegd van niet nou dat was meteen de laatste keer. Mensen worden bijna boos en gaan allemaal vragen stellen waarom niet en dat ik wel moet geloven. Oftewel als iemand mij nu vraagt of ik gelovig ben, ben ik dat wel! dat is namelijk veel begrijpelijker...

O en trouwens voor het eten hier, het eten hier thuis is tot nu toe erg goed en lekker. Wel heb ik al 3x rijst op in de 3 dagen dat ik hier zit. Maar daar zal ik aan moeten wennen.

Begin

19 oktober 2015, 16:30 Half 6 maandag ochtend ging de wekker spullen waren al gepakt dus zaten goed op tijd in de auto naar Schiphol. Ik was erg misselijk. Achteraf wist ik wel dat het de zenuwen waren, terwijl ik hier eerder nog geen last van heb gehad. ik had het grote geluk dat papa en mama dezelfde dag ook vanuit Schiphol naar New York vlogen. Hierdoor konden ze namelijk helemaal mee tot de gate. Eenmaal aangekomen bij de gate waren we vrij vroeg dus moesten we nog een half uur wachten. Eigenlijk vond ik dat maar niks, bedoel aan de ene kant is het fijn om nog even goed te knuffelen en kletsen maar aan de andere kant wil je dat 'moeilijke' moment van afscheid nemen voor 3 maanden snel gehad hebben en niet een half uur lang mee bezig zijn. Maarja nu na al 2 films, 2 uurtjes slaap, wat formulieren in te hebben gevuld om in Tanzania te komen en (gélukkig) 2 erg lekkere 'vliegtuigmaaltijden' zit ik alweer 7 uur in het vliegtuig richting Kilimanjaro Airport. Met de spanning gaat het goed, ik ben vooral erg nieuwsgierig naar hoe het daar is. Bang ben ik wel een beetje, of ik het er wel leuk ga vinden, of er wel leuke mensen zijn en of ik niet heimwee krijg. Maaaar de tijd zal het leren.

20 oktober 2015, 8:03 ik word net wakker en ga zo omkleden en ontbijten maar eerst een update: nadat ik gister avond landde op het super kleine kilimanjaro airport moest ik mijn visum regelen. Dit was toch moeilijker dan gedacht omdat ik had gezegd dat ik er 3 maanden zou zitten voor vrijwilligerswerk, terwijl ik eigenlijk moest zeggen dat ik er als toerist was en dan zou ik later in Arusha pas een vrijwilligers visum aanvragen. Omdat ik het dus op het vliegveld deed waren ze erg streng ik werd in een kamer ondervraagd en moest wat papieren ondertekenen en dan ook nog 250 dollar betalen terwijl het normaal gesproken maar 50 dollar is. Na al dit gedoe kwam ik vrij laat naar buiten waar Emma en Sos op mij stonden te wachten samen met Mila, óók Nederlands en ook 18 jaar. blijkbaar zaten we in hetzelfde vliegtuig, jammer genoeg kwamen we daar pas achteraf achter. Emma en Sos zijn de oprichters van de organisatie hier in Arusha. Emma komt uit Nederland dus dat is super fijn. Na een rit van iets meer dan een half uur kwam ik aan bij mijn vrijwilligers huis waar in de komende 7 weken verblijf. Hier werd ik heel vriendelijk ontvangen door David de 'huisbaas' samen met zijn hele schattige zoontje en Arienne een meisje die hier al een week zit. Ze is 22 jaar en komt ook uit brabant! dus het was al meteen gezellig. Gelukkig sliep ik ook nog met haar op de kamer dus ze heeft me veel kunnen uitleggen. David woont naast het vrijwilligershuis en is ook de baas van het weeshuis en de school waar ik ga werken. Het weeshuis en de school zijn op 5 minuten loopafstand van hier dus dat is fijn. Ik kwam gister in het donker aan dus veel van buiten heb ik nog niet gezien. Wat ik wel kan zeggen is dat ik met een fijn bed, goed eten, en leuke mensen nog niet op het moment ben gekomen dat alweer naar huis wil. Het enige waar ik aan moet wennen is een koude douch. maar dat zal vanzelf heel normaal worden. voor de rest is het helemaal niet zo primitief als ik van te voren had gedacht. Om 10 uur wordt ik opgehaald door Sos en ga ik samen met Mila Sos en Emma de stad Arusha verkennen. Ook ga ik een simkaart kopen voor hier waardoor (als het goed is) ik overal internet heb.

20 oktober 17:53 vandaag heb ik Arusha verkent en zijn we met 2 Deense meisjes wat gaan lunchen in een restaurant. een super lekkere sandwich op voor maar 3 euro! Ook heb Ik een simkaart gekocht waardoor ik overal internet heb. (Als die het doet) ik kwam om 3 uur thuis en dat was net het moment dat Arienne naar het weeshuis ging om bijles te geven. ik zou eigenlijk morgen pas komen maar had toch niks anders te doen en het mocht dus ik ben met Arienne mee gegaan. het was erg appart maar wel gaaf, ik deed de poort open en meteen kwamen er allemaal kleine kindjes blij naar me toe rennen. ze vroegen meteen hoe ik heette en wanneer ik weer weg ging. Ze waren een voor een super lief en vriendelijk. we hebben gespeeld, gezongen, geleerd en veel gekletst. Om zes uur kozen we ervoor om te gaan omdat we voor het donker nog water wilde halen en het hier erg snel donker is èn het even lopen is naar een tankstation. heel veel mensen lopen langs de weg en wij als 'blanken' zijn soms heeel bijzonder. Iedereen begroet ons en af en toe wordt er in het swahilis 'blanken' geroepen. net gebeurde er ook iets raars. We liepen langs de weg terug naar het huis en een stel meiden komen op ons afgelopen voor ik het wist had een meisje een armbandje van me arm gehaald en wilde ze hem ook miet meer terug geven. Ben dus een armbandje minder.

We gaan zo eten, ben benieuwd hoe het hier is. Ik kan niet zo snel dingen laten weten omdat dit vrij grote bestanden zijn en het internet niet zo sterk is. Probeer zo snel mogelijk weer iets te laten weten, samen met foto's!

Xxxx

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Peppe

Voor vertrek

hoii! Ik ben Peppe, bijna 18 jaar oud en vertrek over 3 weken naar Tanzania waar ik voor 12 weken vrijwilligerswerk ga doen in de buurt van Arusha. Er is mij gevraagd of ik een blog wil bijhouden dus hier begint het.

Wat ik van te voren al weet: De eerste 2 maanden werk ik op het Living Water Orphanage & school project. dit is een groot project dus na aankomst zal ik daar nog moeten kiezen of ik op de kleuterschool wil werken met 35 weeskinderen tussen de 3 en 6 jaar. Of op de 'primary' school met 400 leerlingen tussen de 3 en 13 jaar. Op dit project zal ik moeten helpen in de klas met engels, rekenen en schrijven. Ik zal presentaties moeten houden over thema's als vriendschap en toekomst. Ook mag ik sport en spelactiviteiten organiseren, ik denk dat ik dit het leukste ga vinden omdat je volledig wordt vrijgelaten door de docenten om zelf iets te bedenken en uit te voeren met alle kids. Ook is er op het project een kindertehuis waar je zal helpen wanneer je tijd hebt na of tussen de schoollessen. Hier zal ik gewoon helpen bij de dagelijkse klusjes zoals koken, schoonmaken en verzorgen van de kinderen. HIV komt nog veel voor in landen zoals Tanzania en omdat het iets is waar ik zelf totaal niet bekend mee ben ben ik blij dat ik er meer te weten over kan komen doordat ik mee mag op huisbezoek bij verschillende families met HIV. Deze gehele tijd verblijf ik in een vrijwilligershuis met meerdere vrijwilligers die op dit project werken. Wie dit zijn is nog onbekend. Ik zal daar ook ontbijt en avond eten krijgen. Lunchen doe je meestal op het project.

na 2 maanden zal ik verhuizen naar Mianzini waar ik zal werken in het 'children centre' dit is een centrum met slechts één klaslokaal dat in armoedige staat is. In het klaslokaal zullen er 50 kleuters les krijgen. Omdat dit voor 1 docent in 1 lokaal heel veel leerlingen zijn zal ik hier ook veel kunnen helpen, ook weer bij Engels, wiskunde en schrijven. Ik zal ookweer sportlessen mogen geven en spelletjes met ze spelen. Op dit project zal ik ook bijles geven een op een met kinderen die achterstand hebben bij een vak. Ik ben wel benieuwd hoe dit gaat aangezien veel jongere kinderen nog geen basis engels hebben zal het communiseren vrij moeilijk zijn. Aangezien Mianzini iets te ver is van het vrijwilligershuis waar ik eerst zat zal ik in een vrijwilligershuis slapen in Mianzini zelf. Ook hier zal ik ontbijt en avond eten krijgen en zal de lunch worden verzorgd op het project zelf.

Het vrijwilligers werk is 5 dagen in de week van 8 tot +/- 16 uur. Ik heb dus ook gewoon op zaterdag en zondag vrij. Voor zover ik mij heb laten vertellen is er in de stad Arusha veel te doen. Het is een stad die al ver door ontwikkeld is en waar je ook gewoon een keer uiteten kan. Dit zal wel iets primitiver zijn maar het gaat om het idee. Ook organiseerd mijn organisatie daar veel weekend activiteiten zoals Safari's in grote bekenden parken, bezoekjes aan afrikaanse stammen, wandelingen naar mooie plekjes en trips naar de kilimanjaro (de grootste vrijstaande berg van de wereld) en als ik een keer wil chillen op het strand kan je zelfs naar bountyeiland Zanzibar! Oftewel geen reden om me te gaan vervelen.

Ik ben benieuwd of dit alles wat ik van te voren heb gehoord en meegekregen allemaal klopt. Ik zal 19 Oktober de dag van vertrek weer iets schrijven en vanaf dan zal ik 3 maanden lang jullie lastigvallen met alle leuke en minderleuke dingen die ik mee maak. Heb er heel veel zin in!

xjes pep

(ik ben dyslect dus geniet van mijn taalfouten..)