Ze kunnen zóóó goed dansen!

Zondag 22 November 2015, 20:33

Al 1 maand in tanzania!

Zondag 15 November 2015, 18:35

Weekend, vertrouwen, vervelen en ergeringen.

2 november 2015, 18:57

Vandaag maandag 2 november ben ik hier alweer 2 weken. Na vorig weekend thuis te hebben doorgebracht was ik vrijdag heel erg blij dat het weekend was en dat we ook de stad in mochten. Hier hebben we dit weekend ook goed gebruik van gemaakt. Heel blij en met veel zin om even te relaxen hadden we zaterdag ochtend om 9 uur afgesproken met Mila in de stad. (Na de uitslag van de verkiezingen vrijdag mocht Mila terug naar haar project, dus die slaapt hier niet meer.) Maarja om 9 uur waren we in de stad. We waren van plan even snel wat geld te pinnen zodat we daarvan konden ontbijten en daarna naar het zwembad van Arusha Hotel. Wat eerst een kleine en makkelijke klus leek eindigde in een hele lange chagrijnige zoektocht naar een pinautomaat die het wel deed. Omdat wij Maestro pinpassen hadden was er maar 1 bank waar we konden pinnen. Zo liepen we naar de eerste vestiging maar jammer genoeg deden onze pinpassen het bij alle 4 de pinautomaten het niet. Balen maarja door naar de 2e vestiging. (wat al weer 10 minuten lopen was) Daar pinnen dan, maar nee hoor bij dit pinautomaat bleek het geld op te zijn. Wij door naar de volgende, 3 maal scheepsrecht toch? Nou alles behalve, deze pinautomaat vond het nodig om Mila haar pas in te slikken. Hierdoor ontstond bij ons natuurlijk dikke paniek. Gelukkig zat konden we naar binnen om dit aan te geven. Maar in tegenstelling met Nederland waren de mensen hier iets minder begripvol en kregen we de opdracht om over 2 uur terug te komen. Pas om kwart voor 11 bestelde we eeeindelijk ons ontbijt nadat Arienne en ik toch ergens wel konden pinnen. Na het ontbijt waren we allemaal een stukje vrolijker en kon het weekend echt beginnen. Om het nog beter te maken kreeg Mila (tot onze grote verbazing) heel snel dr pinpas terug. Hierna zijn we naar het Arusha Hotel gegaan waar we aan het zwembad hebben gelegen en hebben geluncht. Rond een uur of 4 nog ergens wat gedronken waar we goed internet hadden zodat we weer even met thuis konden bellen. Zo bracht mama mij het nieuws dat ze samen met papa 18 December een weekje hierheen komen! Hier ben ik suuuper blij mee omdat ik erg opkeek naar de maand December. (door sinterklaas, kerst en oud en nieuw)

Gister zijn we met ze 3e ergens gaan lunchen en zijn we daarna met een huisgenoot van Mila en een paar locals naar Lake Daluti gegaan. Een super mooi meer waar je kunt eten, kanoën en hiken. We hebben daar wat gedronken en gegeten met ze allen. Al de hele tijd zat er telkens een best oude local van hier aandacht te vragen van ons en foto's te maken van echt alllles wat we deden. Hij zat telkens aan ons en vond ons erg interessant. Ik vond dit heel ongemakkelijk en vond hem maar helemaal niks. In tegenstelling tot Mila die er het foute niet inzag en zich gewoon heel erg vermaakte. Rond een uur of 5 gingen we hiken. Ik dood leuk op me slippers dacht dat het een half uurtje duurde maar kwam er al snel achter dat het een stuk langer ging duren en dat het met slippers geen groot succes was. Ik vroeg dus of ik terug kon en ik wachtte dan wel op ze. Natuurlijk was er net die local die zei dat die wel met mij mee terug ging. jammer genoeg had ik niet het vertrouwen (dat ik het liefste wel wilde hebben) in hem waardoor ik niet met hem alleen terug wilde. Gelukkig kon ik Arienne overhalen om met mij mee terug te gaan. Wat dan wel weer zo aardig van hem was maar waar ik meteen iets geks bij moet denken is dat hij ons thuis heeft afgezet met de auto toen we naar huis wilde. Wanneer wij vroegen of die geld wilde voor de drankjes en de autorit zei die dat wij de volgende meer maar moesten betalen en dat dat hier heel normaal is dat de locals voor ons betalen aangezien wij hun gasten waren, eerst dacht ik er natuurlijk meteen weer iets geks bij maar later hoorde ik van een meisje dat dat hier echt heel normaal is om te doen of je nou het geld ervoor hebt of niet. Mensen zijn dus echt heel gul en vriendelijk. Ik heb alleen nog moeite met het vertrouwen en moet erg wennen aan het feit dat hier bijna alles voor je wordt gedaan met echt oprechte goeie bedoelingen.

Vandaag zijn we in de ochtend naar het weeshuis gegaan waar school weer is begonnen. Maar in alle klassen hadden ze de maandelijkse toetsen dus helpen konden we ook niet. Op zulke momenten is het wel heel saai op het weeshuis en het sneue is dat de kinderen die geen toetsen hebben ook zich dan ook echt vervelen. Bedoel spelletjes zijn leuk voor even maar je houdt ze niet de hele dag bezig. Op het moment dat je dan buiten op een bankje zit bij het weeshuis en de kinderen ziet vervelen vind ik het vrij zielig. Ik kan er thuis echt van genieten dat er ook momenten zijn dat ik me verveel en dan kijk ik lekker een filmpje ofzo. Maar nu maak ik pas echt mee wat vervelen is als je niks hebt. Om 12 uur zijn we daarom maar wel terug gegaan en hebben we thuis geluncht en even geslapen. We zijn namelijk echt elke dag zooo moe. Zelf snap ik er niks van. Want ik ga meestal om 10 uur slapen. En wordt dan zelf wakker om half 8 dat betekent dus 9 en een half uur slaap. En toch ben ik om 2 uur middags super moe. Dus na een uurtje slaap hebben we vanmiddag geholpen met het maken van chapppati wat we nu gaan eten. Met de andere vrijwilligers.

Géén weekend thuis meer!

Yesss, totaal niet verwacht maar vandaag om 4 uur is het bekend gemaakt wie de verkiezingen hebben gewonnen. Yess dus ook omdat dat betekent dat we niet nog langer een weekend thuis hoeven te zijn en lekker mogen gaan zwemmen en de stad in. Jammer genoeg heeft alleen de huidige partij die al 50 jaar aan de macht is wéér gewonnen. De mensen hier zitten er best erg mee omdat er nog nooit in 50 jaar tijd een partij zo dichtbij is gekomen om het te winnen van de huidige partij. (dat erg corrupt is, dus of het eerlijk heeft gewonnen is nog de vraag) Het democratische peoples power party was erg in trek hier. Deze partij stond namelijk voor de lagere bevolkingsgroei en wilde meer macht bij de bevolking leggen. Heel sneu voor de mensen hier maar ben wel echt heel blij dat het vandaag al bekend is geworden. Vandaag hebben we als lunch trouwens echt iets typisch Tanzaniaans gegeten. Het viel mij al eerder op dat hier meer wordt gegeten om geen honger te hebben dan om het echt lekker en gezond eten. Dit typische gerecht was dus ook een soort van grote rijstboldeeg en daarbij kreeg je dan wat saus en witte kool. Je zat zooo snel vol terwijl ik echt niet veel op had. Voor mensen hier die geen geld hebben voor eten is dit dus super fijn. Weinig eten en toch vol zitten. Maar zelf ben ik er dus totaal geen fan van!

Hakuna matata

woensdag 28 Oktober 19:35

Na een week lang bijna dagelijks een blog te hebben gepost is het nu alweer 5 dagen geleden dat ik wat erop heb gezet. Dus bij deze sorry maar het is ook niet dat er zoveel is gebeurd de afgelopen dagen.

We zijn net klaar met eten en zitten met ze alle (Ik, Mila, Arienne en David) aan tafel te praten over zoveel verschillen tussen onze cultuur en van de mensen hier. Wat leuke verschillen zijn bijvoorbeeld:

verjaardagen. Wij vieren het, krijgen cadeaus en geven feestjes maar het enige wat je hier krijgt is ijskoud water over je heen gegooid.

Of dat het zitten met je benen over elkaar heen in Nederland juist vrouwelijk en beschaafd is maar hier is dat dus super onbeschoft en respectloos naar anderen toe. Of dat wij Nederlanders heel vaak zeggen wat we niet goed doen of verkeerd doen, en hier is dat dus totaal niet het geval. mensen van hier zullen niet zeggen wat je fout zou doen en zullen je gewoon verkeerd door laten gaan. (Zo weet je dus nooit of je het goed doet)

nog iets, tattoos zijn in Nederland heel normaal, hier zijn mensen er niet zo fan van en ga je zelfs naar de hel Mila heeft 2 tattoos en wordt er dagelijks hier ook mee geconfronteerd door de kinderen dat ze naar de hel gaat.

Het aller mooiste cultuurverschil is dat mensen hier heel positief in het leven staan, ze hebben zo weinig zorgen ze zijn alleen maar bezig met leven en zijn altijd vrolijk. Ze nemen ook overal goed de tijd voor waardoor het allemaal net iets slomer gaat. Wat ze dus ook veel zeggen hier tegen ons is 'Hakuna Matata' ook wel 'heb geen zorgen, geniet en pluk de dag'. wat minder fijn eraan is dan wel dat wanneer we om 9 uur afspreken om te gaan, David om 10 uur aan komt lopen en nog moet ontbijten ook. Achteraf is het alleen maar grappig en kan ik wel overweg met deze cultuur. Ik zou willen dat iedereen een kijkje kon nemen in het leven hier. Ik zit er pas anderhalve week maar heb nu al geleerd dat ik zoveel geluk heb met wat ik thuis heb maar dat het eigenlijk niet zoveel waarde voor mij mag hebben terwijl ik er zooovel waarde aan hecht. De kinderen hier hebben geen ouders (Velen zijn overleden aan AIDS of hebben het kind afgestoten (te duur)), ze hebben geen elektriciteit, ze hebben alleen elkaar, een bed, wat kleding en wat vrijwilligers die ze eten geven maar voor de rest moeten ze zichzelf vermaken en verzorgen. En toch ondanks alles zeggen ze allemaal dat ze gelukkig zijn, Ze lachen ALTIJD! Ze staan open voor iedereen en alles en zijn zooo zorgzaam voor elkaar. Wanneer een albinotje geen hoed op heeft in de zon bieden er meteen 4 kinderen een hoed aan. Wanneer een kleintje huilt komt iedereen dr knuffelen en troosten. Het is zoooo mooi, het is bijna te gek dat je een voorbeeld kan nemen aan kindjes van 5 jaar!

Nu terug naar wat ik gedaan heb de afgelopen dagen.

Wat ik al eerder vertelde is dat we door de verkiezingen niet de stad in mochten van vrijdag tot woensdag. Dus dit weekend maar wat spelletjes gespeeld en een boek gelezen. Maandag ochtend vertelde David dat we mee konden naar een ander gedeelte van het project, De yakini school/weeshuis dat een half uurtje rijden is. Dus wij kwamen na een half uur rijden daar aan en zouden met de kinderen die er nog waren van het weeshuis (Omdat er geen school is vanwege de verkiezingen zaten de andere kinderen thuis) wat spelletjes doen en een film kijken. Maar na 5 minuten daar mochten we alweer de auto instappen terug naar huis. Emma was namelijk die ochtend bij ons huis langsgekomen en zag dat wij er niet waren. Hierna belde ze David op dat we terug naar huis moesten komen omdat ze wilde dat we echt niet weg zouden gaan van huis voordat áls er wat zou gebeuren wij allemaal aan dezelfde kant van de stad zouden zijn en allemaal samen. Dus hierdoor hebben wij òòk maandag de hele dag thuis gezeten. Ook kwam Emma ons vertellen dat we nog een dagje langer thuis moeten blijven omdat de uitslag van de verkiezingen een dag is vertraagd. Oftewel ook morgen nog een dagje thuis en bij het weeshuis maar nog niet de stad in. Gelukkig is het living water centrum hier 2 minuten vandaan lopen en mochten we daar wel zijn. Dus hebben we gister en vandaag daar onze dagen doorgebracht en tussen de middag even thuis gegeten.

Vandaag hebben we veel gedanst met de kinderen en heb ik dansles gekregen van ze. Hèèl voorschut dat jongètjes van 5 jaar jou moeten leren bewegen met je heupen. Zo goed als hun word ik alleen nooit want wat kunnen die kinderen dansen! Het is om jaloers op te worden.

Vrijdag zijn we van plan naar de Hotwater springs (supermooi warmwater meertje midden in de natuur) te gaan met nog 2 Nederlandse vrijwilligers alleen is het nog wel de vraag of dit plan door gaat. Volgens David kan het namelijk zijn dat ze de uitslag nog een dag uitstellen tot vrijdag of kan het zijn dat als morgen de uitslag is het vrijdag onrustig kan zijn. De Hotwater springs zijn dan wel niet in de stad maar we moeten er via de hoofdweg heen en ook die zou dan áls het onrustig is in de stad ook onrustig kunnen zijn en dan ben je nog verder van huis. De kans is groot dat dit niet door zal gaan want volgens David zijn er in Zanzibar en Dar es salaam al wat problemen opgetreden door de verkiezingen en kan het zomaar zijn dat we daarom ook vrijdag nog niet weg mogen. Voor hoelang we dus nog 'opgesloten' zitten hier weet ik zelf niet. Ik hoop dat we vrijdag er eindelijk even tussenuit kunnen! xxx

Corrupte regering

24 oktober 2015, 17:40

Vandaag was de 2e dag dat we niet veel konden doen. Veel te vertellen heb ik dus niet.

We hebben vanochtend in de zon een boek gelezen en na de lunch zijn we de kinderen gaan halen op het living water centrum en hebben we hier een film gekeken op de beamer. (als ik het goed spel) vanochtend om half 5 zijn er een meisje en een man aangekomen hier. Zij kwamen van Alaska en hadden een vlucht van meer dan 30 uur met 4 overstappen. Vandaar dat ze nu (17:40) pas wakker zijn. De man is hier voor de 2e keer en het meisje blijft hier voor een jaar! Daarbij zijn mijn 3 maanden niets.

Wij hoorden hier al eerder dat de regering van nu hier erg corrupt is. Ik wist niet goed wat me moest voorstellen daarbij maar ben er net achter gekomen. Vandaag was de dag dat mensen konden stemmen en woensdag wordt het bekend welke partij er heeft gewonnen en wie de nieuwe president wordt van Tanzania. Wat ik al eerder zei is dat de elektriciteit hier vaak uit ligt. Nu staat het vandaag al de hele dag aan. Toen ik dit vertelde aan David vertelde hij dat de elektriciteit hier aan en uit wordt gezet door de huidige regering. Omdat het nu erg belangrijk is en er wat spanningen zijn heeft de huidige regering gezegd dat er van maandag tot woensdag gewoon altijd elektriciteit zal zijn omdat het dan nodig is. Mensen hier snappen alleen niet waarom de regering de elektriciteit niet gewoon altijd kan aan laten en waarom ze er überhaupt mee rommelen.

Na het goede nieuws van 3 hele dagen elektriciteit kwam het tragische nieuws dat de regering van nu er ook voor heeft gekozen om het internet er van maandag tot woensdag uit te zetten omdat ze niet willen dat de mensen door het hele land contact met elkaar hebben. Oftewel ik zal tot woensdag niet bereikbaar zijn en dus ook geen blogs posten. Zelf zal het wel een uitdaging zijn geen contact met mensen thuis te hebben op momenten dat ik erg graag aan toe ben. Ik zit er bijna een week maar het is nog niet dat ik het allemaal op me eigen houtje kan. Ben dus erg benieuwd.

En trouwens omdat de tijd bij jullie een uur is terug gezet, is het hier 2 uur later als bij jullie.

Schrikken

24 oktober 2015 17:40

momenteel lig ik even in bed muziek te luisteren en alvast een stukje van mijn blog te schrijven zodat ik morgen of vanavond (ligt aan internet sterkte) het snel online kan zetten. Ook schrijf ik nu iets omdat er niet veel anders te doen is. Zwemmen, ergens iets gaan drinken of naar andere vrijwilligers is geen optie door die verkiezingen. En me mobiel is bijna op en aangezien de elektriciteit het nog niet doet kan ik nog niet opladen.

gister avond zijn we al om half 10 gaan slapen omdat we allemaal vrij moe waren. We hadden afgesproken om vandaag lekker uit te slapen. Jammer genoeg zit het ritme van afgelopen 5 dagen er al erg in bij mij dus kwam ik niet verder tot half 8! na een half uur muziek te hebben geluisterd ben ik om 8 uur maar gaan omkleden en ontbijten. Gelukkig was ik niet de enige die niet kon uitslapen maar waren Mila en Arienne ookal vroeg op. Na het ontbijt kwamen er wat kinderen van het living water weeshuis (dat hier 5 minuten vandaan is) met emmers zaden aan. Deze kwamen van het land af en hebben we hier in de tuin met water en zeef goed schoon gemaakt en daarna uitgelegd op een groot zeil in de zon zodat ze drogen. Deze zaden worden gebruikt voor het maken van pap voor de kleinere kinderen in het weeshuis. Wij hebben hier mee geholpen en zo waren we om 11 uur al klaar. Hierna ben ik met Mila buiten onze kleding gaan wassen. Hiervoor gebruikte we grote emmers met water een zeepsop. Jammer genoeg ben ik nog net niet zo goed in schoonmaken van sokken als onze wasmachine en zijn mijn witte sokken nog steeds vies aan de onderkant. oftewel de wasmachine wordt al gemist. Omdat we in de zon zaten en ik niet zo door had dat het zo snel zou kunnen gaan ben ik vandaag al vrij erg verbrand op me rug en me schouders.

na een lunch van pasta me kaas en wat groenten had ik voor het eerst ineens vrij goed internet dus kon ik facetimen en bellen met me ouders en anderen. Ookal was dit van erg korte duur, vond het wel even fijn ook omdat ik vanochtend nog steeds kut voelde. (ondanks alle lieve berichtjes van thuis! <3 <3) maar dit is vooral als ik niks te doen heb, zoals nu weer dan verlang ik meer naar huis en alles omdat ik ook weinig anders heb en omdat we dus niet de stad in kunnen. (Zie vorige blog voor uitleg) en door de weeks In avonden ben je om 6 uur thuis en moet je echt iets gaan doen in de avond anders ga je je vervelen en dat zijn dan de momenten dat je aan thuis gaat denken en verlangt naar avondjes thuis.

Rond half 3 zijn we met een tijdschriftje op ons handdoekje in het gras gaan liggen. Dit keer wel ingesmeerd! Het is hier namelijk heel lekker weer (28 graden en volle zon!) toen voelde ik me al beter! Alleen is het missen van thuis nog erg vers en wennen, even zo gezegd.

Wat net, nog niet zo lang geleden wel erg schrikken was maar wat wel echt de realiteit is van hier, is dat het kleine meisje rond de 4 jaar door haar moeder met een stok werd geslagen terwijl wij lekker buiten lagen. Het was vrij akelig want je hoorde dr huilen en tegelijk hoorde je de slagen van de stok. Waar wij allemaal erg schrokken kwam dr 6 jarige neefje (die hier ook woont) lachend aan rennen met de boodschap dat z'n nichtje niet zo lief is geweest. Hij vertelde lachend alsof het de gewoonste zaak van de wereld was dat zijn nichtje namelijk werd geslagen met een stok en dat dit niet de eerste keer is vandaag. Hoe erg dit ook schrikken is, het gebeurd wel eens vaker in landen zoals Tanzania en je moet hun cultuur op een of andere manier dan toch proberen te 'respecteren'. Ik wil dit ook doen en heb ook geleerd via een voorbereidingsdag dat je er vooral niet op tegen in moet gaan en niet mee moet bemoeien maar dan kan het nog wel schrikken zijn. Nu loopt ze trouwens wel weer vrolijk rond in huis alsof dit allemaal niet net is gebeurd.

Ik kwam er trouwens achter dat we een stok kaarten hebben en aangezien we toch thuis zitten denk ik dat ik er toch echt aan moet geloven dat het een avondje kaarten wordt. (ik haat kaarten!)

Verkiezingen

het is weekend voor mij en ik zit nu met Mila bij een restaurant buiten in de schaduw (want het is veeel te warm in de zon) wat te drinken. Vandaag heb ik in de ochtend bijles gegeven en huiswerk nagekeken in klas 2 van het living water centrum en zijn we om 11 uur naar een groot grasveld op de berg gelopen om daar sport en spel te doen. super leuk! alle kinderen in rijtjes van twee naast ons lopen, heel de weg liedjes zingen en zwaaien naar mensen die langs lopen. onderweg kwamen we ook nog 3 aapjes tegen, voor de kinderen heel normaal dus die liepen door maar wij moesten toch echt even foto's maken. Werden daardoor nog uitgelachen ook.

eenmaal op het veld zijn de kinderen alleen maar aan het spelen, dansen en kletsen. Het is echt leuk om te zien dat ze aan de meest simpele 'Saaie' spelletjes de meeste lol hebben. Zelf heb ik met Mila en rienne een muziek boxje mee genomen zodat we daar met ze alle kunnen dansen. het is niet normaal hoe goed die kinderen kunnen dansen. Meisjes van serieus 4 jaar die met hun heupen bewegen om jaloers op te worden!! eenmaal terug op het living water centrum liepen wij meteen door naar huis om te lunchen, rijst met wat saus en een fruitshake zoals bijna elke dag.

vanavond eten we chapati als goed spel, iets typisch voor hier. De kok van het huis wilt het ons allemaal leren dus vandaag is arienne als eerste aan de beurt. Omdat dit veel tijd kost is zij nu niet mee gegaan met ons en staat ze al in de keuken.

wat ik al eerder aangaf in mijn vorige blog is dat zondag de verkiezingen zijn. In landen zoals hier stelt dat heel veel voor, voor de lokale bevolking. Al de hele week is het wel te merken aan de vlaggen die door de stad hangen van verschillende partijen, auto's met muziek die overal rijden, groepen mensen die zich in de stad verzamelen etc. Er werd ons dus aangeraden om zondag niet de stad in te gaan dus besloten we zaterdag te gaan zwemmen en lunchen in de stad. daardoor is Mila ook bij ons thuis omdat ze anders zondag heel de dag alleen zat op haar project. Nu werden we net gebeld dat we zaterdag tot woensdag wss niet de stad in mogen omdat er waarschijnlijk vanuit het niets een partij gaat vinden waar veel inwoners van arusha veel op tegen hebben. Hierdoor zullen veel mensen naar de stad gaan om te demonstreren. En hier is demonstreren net wel wat heftiger en gevaarlijker dan in nederland. Dus tot woensdag moeten we thuis blijven. ben benieuwd hoe dat gaat worden want er is thuis niet echt iets te doen. Ik laat nog weten hoe het zal zijn, maar als thuis moet blijven wordt een blog uploaden heel moeilijk aangezien ik daar te slecht internet voor heb.

ik ben trouwens al wat verkleurd! Én me eerste niet normale nederlands achtige muggenbult is ook een feit. fijn weekend iedereen!